بخشی از پایان نامه کارشناسی ارشدم تحت عنوان «روشی برای ایمن‌سازی سیستمهای کامپیوتری با تلفیق روشهای RSQ و PRSQ» مقاله شده و به پنجمین کنفرانس مهندسی برق ایران (دانشگاه صنعتی شریف) ارائه و پذیرفته شده بود. کنفرانس مذکور در تاریخ 17 تا 19 اردیبهشت 1376 برگزار گردید. متن زیر چکیده مقاله میباشد:
در این مقاله ضمن بررسی معایب روش «سری اتفاقی» (RSQ – Random Sequence) در encryption، به ارائه روشی برای رفع این معایب می‌پردازیم که ایمنی بیشتری را در حفاظت اطلاعات اختصاصی (private information) ایجاد نماید. در روش پیشنهادی ضمن توضیح نحوه تقسیم سیستم کدگذاری به چند بخش، الگوریتمهایی از قبیل ایجاد پیچیدگی در نحوه انتخاب کلیدهای کدگذار و یا تولید کلیدهای شبه اتفاقی (Pseudorandom) مطرح میشوند. بررسی آماری نشان میدهد که این روش احتمال شکست کمتری نسبت به روش «سری شبه اتفاقی» (PRSQ – Pseudorandom Sequence) دارد.
در مقایسه با روش RSQ، این روش از تعداد محدودتری کلید اتفاقی استفاده می‌نماید ولی مشابه روش PRSQ، سری کلیدهای شبه اتفاقی را با استفاده از آنها ایجاد می‌نماید. در ضمن این روش از الگوریتمهای متغیری در قسمتهای مختلف سیستم استفاده میکند که ایمن بودن آنرا افزایش میدهد.
متن کامل مقاله در فایل زیر موجود است:
encryption1
آقایان دکتر محمود فتحی و دکتر محسن شریفی اساتید راهنمای پروژه اینجانب بوده‌اند که لازم است مجددا از ایشان به نیکی یاد نمایم. من علمنی حرفا فقد صیرنی عبدا